در برنامه نویسی پایتون در حالت عادی، هر متغییر حداکثر یک مقدار را در لحظه نگه داری می کند. یعنی پس از ورود داده ی جدید داده ی قبلی حذف می شود. برای دسترسی به داده های قبلی ونگه داری آن در محیط حافظه باید از تعریف آرایه ها کمک گرفت. آرایه میتواند چندین خانه از حافظه را با یک اسم نگه داری کند و در صورت لزوم در اختیار شما قرار دهد. پس از ایجاد آرایه در برنامه میتوان با استفاده از روش هایی، اعمالات لازم روی برنامه ی نوشته شده در محیط python را پیاده سازی کرد.

• دستور append

یکی از متدهای کلاس array استفاده از دستور append است. این دستور برای اضافه کردن مقداری به انتهای آرایه به کار می رود. به عنوان مثال :

این دستورات ابتدا یک آرایه ای به نام a را با نوع صحیح با علامت 16 بیتی تعریف می کند و سپس مقادیر نوشته شده در متد را به  انتهای آن اضافه         می کند. به گونه ای که خروجی array(‘i’, [29]) دریافت می شود.

• دستور tobytes()

در حالت بعدی می توان از متد tobytes استفاده کرد. این دستور مقادیر آرایه را به بایت تبدیل می کند. به عنوان مثال در کدهای زیر:

آرایه ای با نوع صحیح بدون علامت تعریف شده است که مقادبر 65 تا 79 را به آرایه اضافه می کند و سپس تمامی اعضا را به بایت تبدیل کرده و نمایش می دهد . به صورتی که در خروجی خواهیم داشت: b’A\x00\x00\x00B\x00\x00\x00C\x00\x00\x00D\x00\x00\x00E\x00\x00\x00F\x00\x00\x00G\x00\x00\x00H\x00\x00\x00I\x00\x00\x00J\x00\x00\x00K\x00\x00\x00L\x00\x00\x00M\x00\x00\x00N\x00\x00\x00O\x00\x00\x00′